ارتفاعات دشت برم که روزگاری یکی از زیستگاه‌های اصلی شیر ایرانی محسوب می‌شد، قرار بود، با برنامه‌ریزی و حمایت سازمان‌های بین‌المللی و انتقال این‌گونه حیات وحش از هندوستان به منطقه دوباره احیا شود.
بهمن ایزدی، رئیس هیأت‌مدیره کانون سبز فارس، درخصوص بهره‌برداری از این جاده و پیامدهای ناگوار زیست محیطی آن به همشهری گفت: مجموعه دریاچه پریشان، دشت ارژن و دشت برم که این جاده از آن عبور می‌کند با توجه به شرایط خاص اقلیمی از تنوع زیستی بسیار ارزشمندی برخوردار است.
همین ویژگی‌ها سبب شد تا پیش از انقلاب، گام‌هایی برای تبدیل این منطقه به یک پارک ملی برداشته شود؛ خرید بخش وسیعی از اراضی کشاورزی دشت ارژن و مراتع اطراف آنکه مالکیت خصوصی داشت، به همین دلیل صورت گرفت و به مالکیت سازمان حفاظت محیط زیست درآمد.
وی می‌افزاید: متأسفانه طی سال‌های اخیر به‌دلیل بی‌توجهی سازمان حفاظت محیط زیست، این منطقه دستخوش هجوم سودجویان قرار گرفت تا آنجا که نه تنها اراضی خریداری شده دوباره به تصرف افراد درآمد، حتی بخش وسیعی از اراضی مرتعی و منابع ملی تغییر کاربری یافت و تبدیل به اراضی کشاورزی شد.
ایزدی در ادامه گفت: جاده دشت برم که زمستان گذشته رسما بهره‌برداری از آن آغاز شد، از غرب دشت ارژن شروع می‌شود و پس از گذر از ارتفاعات این دشت از میان اراضی پوشیده از جنگل‌های بلوط دشت برم عبور می‌کند ودر ادامه، بعد از پشت سر گذاردن ارتفاعات پل آبگینه در ناحیه شمال شرق دریاچه پریشان وارد جلگه کازرون می‌شود.
به گفته وی، احداث این جاده سبب تخریب بخش قابل توجهی از زیست بوم ارزشمند دشت برم شده‌است؛ منطقه‌ای که بین دو اقلیم سرد و گرم قرار گرفته و از تنوع زیستی و پوشش گیاهی و جنگلی بسیار غنی برخوردار است.
ایزدی تصریح می‌کند: ساخت جاده دشت برم از حدود 7 سال پیش آغاز شد و با آنکه مخالفت‌های تشکل‌های زیست محیطی چندی مانع از عملیات اجرایی آن شد، اقتدار بخش‌های دولتی و حمایت برخی جریان‌های سیاسی منطقه سبب از سر گیری عملیات احداث آن شد. جاده‌ای که حدود 50 کیلومتر از فاصله بین شیراز و کازرون را کاهش می‌دهد اما پیامدهای ناگوار زیست محیطی آن بسیار بیشتر از سود آن است.
وی ضمن ابراز تأسف از بی‌توجهی به ملاحظات زیست محیطی در اجرای طر‌ح‌های عمرانی هشدار داد: با توجه به تب زمین خواری بیم آن می‌رود اراضی همجوار این جاده که عمدتا پوشیده از بلوط زاگرسی است دستخوش تعرض و تعدی سودجویان قرار بگیرد و دیگر نشانی از طبیعت بکر منطقه باقی نماند.
